Son birkaç haftadır ev iyice bambaşka bir şekle dönüştü. Yerlerde gezinen eşyalar, kutular, bantlar, pıtpıtlı kağıtlar.. Sinirlerime hakim olmaya çalışsam da kabul ediyorum ki ben bu taşınma işini sevmedim..
3 sene önce İstanbul'dan Napoli'ye bir bavul eşya ile gelen ve sadece ihtiyacım olan kadar şeyi burdan aldığıma inanan ben, şimdilerde şok içindeyim. Mobilya olarak neredeyse hiçbirşey götürmüyoruz, ama yine de 10 metreküpü açmış durumdayız. Onlarca kolinin arasında yaşamaya çalışmaktan şikayet etsem de, ayakkabı ve çantalarımın bu konudaki yardımlarını göz ardı etmemeliyim.
Başarabildiğim kadar bloga ara vermemeye çalışacağım, ancak sıklıkla twitter'dan gözüme takılan şeyleri paylaşmak benim için daha kolay olacak. Artık yurda dönüş vakti, bekle beni İstanbul..
Doğum Hikayemiz
-
40+4 e geldiğim 23 Aralık gecesi 7-8 defa sancı benzeri bir ağrı beni
uyandırdı ama uykuma devam edebildim. Sanırım saatte 1 geliyordu. Sabah
7.35’te Uğu...
10 yıl önce
bloğunu yeni keşfettim ve cok beğendim...takibindeyim artık... buraya gelmene de çok sevindim, istanbul , candır.... hoşgeldin...sefalar getirdin şimdiden...
http://gozdenin-gozunden.blogspot.com/
teşekkürler :)