Hiçbir zaman düzenli bir blog yazarı olmadım kabul ediyorum. Ama bu seneki “mola”mın sebebi tamamen farklı. Bu kez benim için dünyanın, algımın ve ağırlığımın merkezi göbeğime kaymış durumda. Sürpriiiz demek isterdim ama benim için zaten beklenen ve çaba gösterilen bir zaman diliminin sonucunda kavuştuğum bir mutluluk oldu. Şu an karnımdaki yolculuğunu yarılamış bir kız bebek annesi adayıyım.
Önceden de hep meraklıydım ama hamilelik insanın algısını
çok büyük bir hızla değiştiriyor. Benim için dünyadakilerin yarısının hamile,
kalan yarısının bebek olarak görüldüğü abartılı benmerkezci dönemimi usulca bi
köşede atlatıp yeniden aranıza dönmeyi bekledim. Şimdi sanırım daha normalim. Yine
de içimde birilerine anlatılmayı bekleyen sabırsız cümlelerim var.
Yolculuğumuzun ilk yarısını çok iyi geçirdik (maşallah!). Bulantı,
kusma, halsizlik, bütün kokuları alma vb aklınıza gelebilecek hiçbir şey
yaşamadım. Hatta düzenli ve dengeli beslendiğim için 2kilo kadar zayıfladım. Yıllardır
tombiklikten kaybolmuş çene kemiğime bile kavuştum. Şimdilerde ise problem
olarak görülebilecek şeyler hafif tansiyon düşüklüğü, çatlaklar ve alışveriş
yapma arzusu.
Algım tamamen hamilelik ve bebek üzerine kaydığı için blogu
bir süre askıya almak akıllıca oldu. Zaten araştıracak, keşfedilecek ve
öğrenilecek o kadar fazla şey var ki başka hiçbir şey için zamanım yokmuş
gibiydi.
Eşim fotoğrafçı olmasına rağmen halen doğru düzgün bir
şeyler çekebilmiş değiliz. Telefonla çekilmiş bir fotoğrafı da buraya koymak
benim huyum olmadığından en kısa zamanda bir çekim yapmam gerektiğinin
farkındayım.
Normalde pek kullanmasam da bu dönemdeki paylaşma dürtümü
Instagram, Twitter ve Facebook’tan takip edebilirsiniz.
Not: Şimdilik kendisinden Pril diye bahsediyoruz.